madaling araw na

pero linggo naman, kaya keri lang. wala naman akong pasok (woot woot, as if. kakareport ko pa lang kahapon sa trabaho) sa umaga. mejo inaantok na rin ako, pero mejo feeling ko lang magbampira ngayon jaspordahekopit. e wala naman akong maisip na gawin kaya andito na naman ako. hay. kung meron lang sanang nagbabasa nito maliban kay Chaichai, edi sana nagkakaroon ng konting interaction with my audience (maliban pa sa ego rub na makukuha ko from knowing that what i have to say is worth listening to, kahit bull halos ang content ko :D). oo, pede naman akong magblog sa fb, pero kahit papano, dito may anonimity. hindi ko na kailangang takpan ang mukha ko, as shown in exhibit a:



with my good friend, Carol

***makikita nyo rin po, your honor, ang ebidensiya ng double chin, at ang lapad ng braso ng nasasakdal. braso po yan, your honor, at hindi paddle pang-hazing. ang larawan ay isa pa rin pong patotoo, your honor, na ang nasasakdal ay nakasuot ng puti, at hindi maikukubling may kalakihan ang kanyang katawan.***

binubugaw ko naman ang blog ko sa fb. bakit kaya walang nagbabasa? natatakot ba silang mag-click ng link for fear na hacker ako at pag clinick nila ang link ko ay makukuha ko lahat ng information nila? kailangan ko ba ng mas masigasig na marketing strategy? kailangan ko lang ba talagang tanggapin na wala nang posisyon ang mga blogs sa interwebs dahil nasa fb na lahat?

watever, tim weber.